Er zit toekomstmuziek in Zonnemaire

Muzikant René Geelhoed denkt dat hij ‘later’ wel weer in Zeeland wil wonen. Hij is geboren en getogen in Zonnemaire en voelt daardoor een diepe verbinding met Schouwen-Duiveland. Maar voor zijn werk in de muziek woont hij voorlopig in Den Haag. Hij is nu nog te veel ‘overal’ om al terug te keren.

,,Zonnemaire is een klein en hecht dorp. Ook al is er veel veranderd en zijn er voorzieningen weg, er gebeurt heel veel. Mijn familie is muzikaal en heeft er het plaatselijke orkest opgericht. Muziek maken doe ik al sinds ik klein was,” vertelt René. Hij zingt en bespeelt meerdere instrumenten . Voorheen zong hij in het Engels, maar nu ligt de focus volledig op VOS, een Nederlandstalige band. ,,Toen ik in het Nederlands ging zingen, viel opeens het kwartje. Het voelt voor mij zoveel beter en eerlijker om in mijn eigen taal te zingen. Mijn nummers gaan veel over onderwerpen die met Zeeland te maken hebben, dingen die dicht bij me staan. Uiteraard is dat ook de liefde.”

René voelt zich heel erg verwant aan Schouwen-Duiveland. ,,De plek zit in mij. Ik ken er ieder weggetje en ik denk zoals de mensen hier denken. Ook al is het verbonden door bruggen, het is nog wel echt een eiland. Je hebt er hetzelfde gevoel als op de Wadden. Dat maakt het voor mij bijzonder.”

Voor nu vindt René de afwisseling tussen stad en platteland prima. Maar later hoopt hij toch weer op het eiland te wonen. ,,Ik vind het soms moeilijk uit te leggen aan vrienden waarom je hier zo graag zou willen zijn. Het is een gevoel. Als ik er niet ben, mis ik de stilte. De weidsheid, de vergezichten en de echte gesprekken. De historie is op Schouwen-Duiveland ook zo zichtbaar. Op sommige plekken is het uitzicht honderden jaren nagenoeg hetzelfde.” In Zeeland wist René in zijn muziek de meest speciale momenten te vangen, vindt hij. ,,We deden eens een sessie in Zonnemaire. Er kwam onweer aan, er hing een zinderende sfeer in de lucht. De gitaren ontstemden steeds verder toen het onweer dichterbij kwam. Dat soort momenten zijn onbeschrijflijk.” 

Lees ook deze - verhalen van eilanders